Öğrencilerimiz Trabzon Hayvanları Koruma ve Yaşatma Derneği´ni Ziyaret Ettiler..

Trabzon İl Milli Eğitim Müdürlüğünün Koordinatörlüğünde ve Anadolu Eğitim ve Sosyal Yardım Vakfı’nın ortaklığında yürütülen Eğitimin Yıldızları-HOPO Proje Yarışması kapsamında gerçekleştirdiğimiz Benim İçin Değerlisin Projesi’nde bugün TRAHAKYO’ya (Trabzon Hayvanları Koruma ve Yaşatma Derneği) okulumuz öğrencileriyle hediye kedi maması alarak ziyarette bulunduk. 

Dernek Başkanı Lütfiye Tüzün Kurban hayvan sahiplenirken öncelikli olarak engelli hayvanların sahiplenilmesini çünkü bu hayvanların sokakta kendi başının çaresine bakamayacağını bizlere muhtaç yaşadıklarını belirtti. Keşke bahçeli bir evim olsaydı ve Nilüyü sahiplenebilseydim. Iyiki varsın güzel ve kocaman yürekli Lütfiye Hocam. Bu dünyayı güzelleştiren sizlersiniz...ve hayvansever insanlara”Satın alma sahiplen" diyoruz.

Dernek Başkanımız Lütfiye Tüzün Kurban bizleri çok güzel karşıladı. Derneği gezdirirken, bakım altına alınan köpek ve kedilerin hüzünlü hikayelerini tek tek bize anlattı. Hepsinin hazin hüzünlü bir hikayesi var. Burada veteriner eşliğinde tedavi ve bakımları yapılıyor, kısırlaştırma ve rehabilitasyon yapılıyor, eğer sahiplenmek isteyen olursa sahiplendiriliyor.Bizi ilk küçük siyah, bir o kadarda sevimli, sıcakkanlı ve sevgi pıtırcığı Nilü karşıladı. Beni en çok Nilü’nün hikayesi etkiledi. Nilü sahipli bir köpekmiş, kaza geçirince bir bacağı kesilmek zorunda kalmış fakat aile sakat kalan Nilüyü istememiş ve tedavisini bile yaptırmadan derneğe getirip bırakmışlar. Dernek 1.500 tl gibi kabarık tedavi masraflarını karşılamış tedavisini yaptırmış fakat aileye Nilüyü dernekte bırakmamalarını, aileye çok alıştığını terkedilmek ruh dünyalarını alt üst ettiğini belirtmesine rağmen aile 3 bacaklı ve engelli kalan köpeklerini geri istememiş ve böylelikle derneğin daimi üyelerinin arasına karışmış. Bu hikaye merhametin her yürekte var olmadığını sadece güzel yüreklerde barındığını hatırlattı. Nilü, 3 bacağı ile yeniden hayata tutunmayı başarmış, oldukça mutlu ve çok sevimli, hatta hiç topallamayan belki bilmesek fark etmeyeceğimiz şekilde yürümeyi de öğrenmiş ve ona kucak açan yeniden hayata tutunmasını sağlayan Lütfiye hanıma rastladığı için çok şanslı. Nilü bana her türlü olumsuzluğa rağmen hayatın güzel ve mutlu yaşanabileceğini hissettirdi. Ona bakınca yaşama sevincine hayran oldum.